Běštaj pak, běštaj pak młodaj dwaj
1. Běštaj pak, běštaj pak młodaj dwaj,
swěru so lubo měještaj.
2. Prěni mól hromadźe wječerještaj,
lubemu na wójnu kazachu.
3. »Na wójnu ja wšak derje chcu,
komu pak přiruču lubčičku?
4. Najprjedy temu lubom Bohu,
potom wšěm frejnym towaršam.
5. Potom wšěm frejnym towaršam,
potom wšěm dobrym towarškam.«
6. »Štó budźe namaj te powěsće słać,
hdyž dźě mój choraj budźemoj?
7. Hdyž dźě mój choraj budźemoj,
jedyn abo druhi wumrjemoj?«
8. »Wšak je w tym hajku tón drobny ptačk,
tón budźe namaj te powěsće słać.«
9. Přeco je lětał z wjesołymi,
jedyn mól přileća ze zrudnymi.
10. »Holička, ty dyrbiš luboh želić,
přetož twój luby ći zemrěł je.«