Serbske ludowe spěwy

Teptana jo sćažcycka

2. Wuteptał ju, wuteptał,
||: rědny gólcyk na jgru k nam. :||

3. Wjacor pózdźe na jgru k nam,
||: zajtša rano ze jgry dom. :||

4. Wusćili se, wusćili,
||: wšykne gólcy Njabožkojske. :||

5. Kśěchu jogo łapaśi,
||: kśěchu jogo zrubaśi. :||

6. Źo jog’ lubka słyšała
||: w swójej nowej komorje. :||

7. W swójej nowej komorje,
||: w swójej běłej póstoli. :||

8. »Och, ty luba lubcycka,
||: kak mógał ja domoj pśiś?« :||

9. »Cu śi dobru radu daś,
||: coš-li ty mě pósłuchaś.« :||

10. »Cu śi derje pósłuchaś,
||: jano mógał domoj pśiś.« :||

11. Woblakła jog’, woblakła,
||: swóju suknju zelenu. :||

12. Pśewězała jom’, pśewězała,
||: swóju šorcu bělonu. :||

13. Spasała jom’, spasała,
||: swój ten pasyk žyźany. :||

14. Stajiła jom’, stajiła,
||: swój ten šlewjeŕ bělony. :||

15. Wobuła jom’, wobuła,
||: swóje crjeje somotowe. :||

16. Scyniła jom’, scyniła,
||: swój ten šanśik žyźany. :||

17. Powdała jom’, powdała,
||: dwa tej kružka bělonej. :||

18. Pósłała jog’, pósłała,
||: pó tu wódu, pó stuźonu. :||

19. »Wrotnik, luby wrotnik mój,
||: pušć mě wen to źowcyšćo! :||

20. Až mě wódy pśinjaso,
||: teje wódy stuźoneje.« :||

21. »Kake jo to źowcyšćo
||: we tej sukni zelenej? :||

22. Na jadnom boce wótšy mjac,
||: na drugem pak noža dwa.« :||

23. Rědny źěšo z mósta dołoj,
||: wjasele se zajuska. :||

24. »Měj źěk, mója lubcycka,
||: až sy mě tak zwarnowała. :||

25. Až sy mě tak zwarnowała
||: móje młode žywjenje. :||

26. Ty dejš něnto mója byś,
||: žedna druga njedej byś. :||

27. Cu śi lejdyš zwoblekaś
||: z tym źe drogim somotom. :||

28. Daj z tym drogim somotom,
||: z tym źe twardym dejmantom.« :||