1. Spiwał jo, spiwał syłojik
we tej mě gustej škrokowince.
Chto ga jo zad nim pošłušał?
Pošłušało to rědne źowčo.

2. Pošłušało to rědne źowčo.
Luby se ku njej bližašo.
»Co ga ty poschaš, lube źojcko?«
»Poscham ja za tym drobnym ptaškom.

3. Spiwa tak wjelgen. Ten głós se mě zda
wot tego drobnego ptašacka.«
Luby ten wze ju za rucycku,
gronjašo ku njej: »Pójź ty ze mnu.«

4. »Źo ga ja debu z tobu hyś?
Ja ga nět njejsom twoja lubka.«
»Njejsy ty něto mója lubka,
ga móžoš źen ned wordowaś.«