1. Spiwał jo, spiwał syłojik
we tej mě gustej škrjokowince.
Chto ga jo za nim pósłuchał?
Pósłuchało to rědne źowćo.

2. Pósłuchało to rědne źowćo.
Luby se ku njej bližašo.
»Co ga ty póschaš, lube źowcko?«
»Póscham ja za tym drobnym ptaškom.

3. Spiwa tak wjelgin. Ten głos se mě zda
wót togo drobnego ptašacka.«
Luby ten wze ju za rucycku,
gronjašo ku njej: »Pójź ty ze mnu.«

4. »Źo ga ja debu z tobu hyś?
Ja ga nět njejsom twója lubka.«
»Njejsy ty něto mója lubka,
ga móžoš źe ned wordowaś.«