Serbske ludowe spěwy

Jězdźił jo rejtaŕ pó góli

W originalnej zběrce njejsu noty k tekstej podate.

1. Jězdźił jo rejtaŕ pó góli,
pó tej mě góli zelenej.

2. Nic wěcej njejo najězdźił,
ak jadnu mału zagrodku.

3. »Zagrodce dwě rědnej źowce stej,
wobej mě jadnak rědnej stej.

4. Jadna ta šanty šyjašo,
druga ta wěnki wijašo.

5. Ta ak te šanty šyjašo,
ta dej ta mója lubka byś.

6. Ta ak te wěnki wijašo,
ta dej byś kumpanoju.«

7. Pśimjeł jo kónja za wuzdu
a rědne źowćo za ruku.

8. »Nět se mě njedejš z města gnuś,
až buźoš zlubiś mója byś.«

9. »Tencas cu, rejtaŕ, twója byś,
gaž buźo zymje roža kwisć.

10. Zymje žedna roža njekwiśo,
tak teke twója njebudu.«

11. Rejtaŕ ten kónika wobrośi,
rejtowašo k mólarjeju.

12. »Mólaŕ, ty luby mólaŕ mój,
wumóluj mě dwě rožy.

13. Jadnu mě móluj cerwjenu,
drugu mě móluj bělonu.«

14. Mólaŕ tej rožy mólowašo,
źowćo to zdala glědašo.

15. Rejtaŕ tej rožy płaśašo,
źowćo to zdala płakašo.

16. »Toś maš, ty źowćo, dwě rožy,
ak stej mě zymje wukwitłej.«

17. »Tej njejstej zymje wukwitłej,
tej jo śi mólaŕ mólował.«

18. »Daś jo mě mólaŕ mólował,
wšak stej mě zymje wukwitłej.«

19. »Co ga som kuli ja cyniła,
až som ja z rejtarjom žortowała!

20. Dokulž som z rejtarjom žortowała,
dejm něnto pśez žorty jogo byś.«