1. Křesćijanski čłójeko!
Zhdźe sem přińdźe mandźelstwo,
ja ći prajić chcu.
Žadyn čłójk joh njej’ nutř stajił,
Bóh tón knjez joh sam nutř stajił
w paradizu.

2. Hdyž bě stworił Hadama,
da wón jomu wusnyć da,
zo wón pytnył njej’.
Wotewrił jom prawu stronu,
z rjebła stworił rjanu žonu
k mandźelskej.

3. Tak je twerdźe mandźelstwo
zwjazane přez duchomnoh
wšitkim mandźelskim,
zo so njechał nichtó zwažić,
tónlej zwjazk hdy zas rozwjazać
hač do smjerće.

4. Ćežke je to mandźelstwo,
hdyž so njeje radźiło,
křiž a hubjenstwo.
Sćerpnosć wšitko přewinje,
štož maš ćerpić, njezminje,
bydź spokojom.

5. Pawoł praji: Mandźelstwo
jara wilka swjatosć jo
kóždym mandźelskim.
Chwal nět Boha, lubuj žonu,
duž dóstanješ njebja krónu
w kraju jandźelskim.

6. Kwasni hosćo, prošu was,
njezabydźće na tón kwas!
Spomodliće so,
zo by so tom nawoženi
a tež jeho młodej knjeni
přeco derje šło.

7. Česni hosćo, nět ja du,
měr tón ja wam winčuju,
wón njech přińdź na was.
Žohnuj Bóh was wodnjo, w nocy
kiž ma wšitko w swojej mocy
kóždźički čas.

8. Hercy rjenje dźěłajće,
lubi, wjesele spěwajće
a juskajće wy.
Při tym chcemy Boha chwalić,
we wutrobach wopor palić,
hamjeń prajicy.