1. Hlajće, nowa wěc so stała,
słyšće, chceće zrozemić!
Sroka je sej muža wzała
a budźe so woženić.

2. Hawron je tón nawoženja,
teho je sej zhladała,
tón ma wjele zamóženja,
za kotrymž je žadała.

3. Na slubi je rapak pobył,
kwas chcedźa joh wotćišćeć,
wón je na wšich druhich dobył,
kiž chcychu joh podćišćeć.

4. Kraholc tón tam rězać budźe,
dušnje jemu přisteji,
tehodla joh wšudźom druhdźe
bjeru, zo so wusteji.

5. Dale dyrbi na tym kwasu
stary baćoń tóčka być,
tón njej’ chromy na tu frasu,
klepoce tam kóždom tróc.

6. Kucheń budźe wrobyl twarić,
škrěkawa je mójerka,
kurotej tam budźe warić,
kucharka kaž wojerka.

7. Sowa, hlaj, ta lesna žona,
ta je słónka njewjesći,
nawoženi póńdźe wróna,
ta je rjana zawěsće.

8. Z jejnej dźowku budźa družčić,
žołma, kawka, kabija,
šćihlica kwas dyrbi spušćić,
wo nju so tam zabija.

9. Carž a škórc, taj swataj, běštaj
taj najrjeńšaj bje wšimi,
tehodla tež wonaj chcyštaj
widźić dać so pře’ wšimi.

10. Hupak wjele do so dźerži,
přinjese tym družkam pić,
wokoł’ njeho rady smjerdźi,
njechadźa z nim rejwać hić.

11. Štyrjo hercy tež tam běchu,
łastolčka bě na husle,
hdyž pak woni piskać chcychu,
njemějachu pišćele.

12. Konopačk bě na te dudki,
škowrončk přińdźe z pišćelu,
mały kralik bě sam lutki
z kózłom při tym wjeselu.

13. Čorny kós tón bě so wopił,
tež ta młoda pocpula,
běše wšitkón palenc dopił,
duž swarješe čapula.

14. Kanja poča k dobrom radźić,
dokelž běše słóšała,
zo b’dźa jeje cajska sadźić,
duž běše so spłóšała.

15. Při tym sta so wulka zwada,
knadź tón klesny sykorku,
tu je trjeba dobra rada,
ročk tón hrabny za zybu.

16. Šěračk poča wšich wuwabić,
to je jedyn sylny muž,
chcyše šěru plišku zabić,
wućeže sej na nju nóž.

17. Nichtó njebě bóle hněwny
hač tón młody srókopjel,
ćichimichał sedźo zdrěmny
a ma hižom preč swój dźěl.

18. Srókopjelej tesak wzachu,
zo wón nikoh njezruba,
a so wšitcy warnowachu,
žadyn blisko njestupa.

19. Łósak tón so poča hóršić,
što je drózna rěčała,
chcyše běžeć na nju skoržić,
zo je na njoh škrěčała.

20. Kokula tam sudnik běše,
kaž je kóždom wědomne,
wopačnemu pomhać chcyše -
šelma, hdźe maš swědomnje?

21. Hercy hišće wuše běchu
a nazdala stojachu,
ći so sobu njećepichu,
dokeliž so bojachu,

22. Zo b’dźa dyrbjeć sami rejwać,
hdyž tam wšitko ruješe,
sołobik tón dyrbi spěwać,
zo w cholowach čuješe.

23. Ja pak dźeržu cyle za to,
zo tych lěpšich hosćow bych,
hdyž mój žołdk ma žadosć na to,
měł w škli wopječenych wšěch.

24. Z twarohom so njechał dajić,
syr’watki so nabydu,
piwo njedam nimo stajić,
wody rady zabydu.