Serbske ludowe spěwy

Hale rjeńše ty holičo, hotuj so preč

1. »Rjeńše ty holečo, hotuj so preč,
||: nětkolej dyrbiš ty preč z nami. :||

2. Štyri su koniki zapřehnjene,
||: wšitke su z dwora won zawróćene. :||

3. Z tymi so, holička, dyrbiš preč wjezć,
z teho mi doma tu dobreho
do teho druheho, wjele lěpšoh.

4. Pań swojom nanej nětk wokoł’ šije,
||: zawdaj ty maćeri dobru nócku.« :||

5. »Dobra nóc, dobra nóc, stary nano!
Mějće wy dźak za wječor a rano,
za ćichi kwas, kaž chwalobne je.

6. Dobra nóc, dobra nóc, stara maćě!
Ženje wjac, ženje wjac dźowka waša,
chcu muža sej wzać, jom wutrobu dać.

7. Dobra nóc, dobra nóc, sotřičcy dwě!
Mějtej so lubo, kaž sotřičcy dwě
so lubujetej, so lubo mějtej.

8. Dobra nóc, dobra nóc, bratřikaj dwaj!
Mějtaj so lubo, kaž bratřikaj dwaj
so lubujetaj, so lubo mějtaj.

9. Dobra nóc, dobra nóc, towarški wšě,
kiž smy my chodźiłe na přazu,
na přazu hromadźe, na reje.«

10. Zhromadźće wšitke mi moje wěcy,
||: wšo sobu chcu brać, chcu bohata być. :||

11. Šijće mi do wšitkoh moje mjenko,
||: zo budu wšo znać, štož sobu chcu brać. :||

12. Z komory křinje a poslešća rjane,
po wozu šěroko rozpósłane,
zo budźe šik dać, hdźež budźemy stać.

13. Někotři při wozu sobu dźiće,
hladajće lubi, zo njezwróćiće!
Dźak budźeće brać, wam budźe so zdać.

14. Hlajće, ja widźu tu nowu chěžu,
do kotrej’ž wjes’le a zrudnje nutř ćahnu.
Bóh strowosć nam daj a měr bjez nami staj!«

15. »Witaj k nam, witaj k nam, rjana Hanka!
Hdźe da maš twojeho staroh nanka?
Wjezeš nam joh? Ja wjeselu so!«

16. »Za mnu wón jědźe a skoro tu je,
||: wón wjeze mi wšo, ja wjeselu so!« :||