1. Holička khodžeše po za’rodži,
Luby tón jjedžeše pši za’rodži.

2. ›Čoho ty z’laduješ, holička,
›Čoho ty z’laduješ, lube džjećo?‹

3. ›Z’laduješ jabłóčka čerweneho,
›Z’laduješ lisćička zeleneho.‹

4. »Nez’laduju jabłóčka čerweneho,
»Nez’laduju lisćička zeleneho.«

5. »Nez’laduju lisćička zeleneho,
»Z’laduju lubeho swojeho.«

6. ›Nedaj sej holička k wutrobi hić,
›Zo je twój luby tak wulki falšnik.‹

7. ›Zo je twój luby tak wulki falšnik,
›Zo čera wečor wón z druhej slub mjeł.‹

8. »Nech je mjeł, nech je mjeł, džejž je wón cył,
»Nech je mjeł, kajž je ’cył, meno bože.«

9. »To ’dže mi šitko zas’ k rukomaj pšinć,
»Dyž ’dže wón do swojoh’ rozomčka pšinć.«

10. »Jeho ’šće žiweńčko jara młode,
»Jeho ’šće rozomničk jara kuši.«

11. »Wot lózych ludži je naryčany,
»Wot falšnej towarški zawedženy.«

12. »Ja pak jom’ popšeju šitko dobre,
»Ja pak jom’ winčuju wele zboža.«

13. »Zlje so jom’ pońdže a žel mi joh’ budže,
»Derje so jom’ pońdže a rady ’du widžić.«

14. ›Mjej ty džak, mjej ty džak, holčka moja,
›Zo sy me na dobre hotowała.‹

15. ›Dokeĺž mi popšiješ šitko dobre,
›Dyrbimój mój njetko swojej tejž być.‹

16. ›Loni sy była moja luba lubka,
›Ljetsa pak budžeš moja mandžeĺska.‹