1. Holička chodźeše po zahrodźi,
luby tón jědźeše při zahrodźi.

2. »Čoho ty zhladuješ, holička,
čoho ty zhladuješ, lube dźěćo?«

3. Zhladuješ jabłóčka čerwjeneho,
zhladuješ lisćička zeleneho.«

4. »Njezhladuju jabłóčka čerwjeneho,
njezhladuju lisćička zeleneho.

5. Njezhladuju lisćička zeleneho,
zhladuju lubeho swojeho.«

6. »Njedaj sej, holička, k wutrobi hić,
zo je twój luby tak wulki falšnik.

7. Zo je twój luby tak wulki falšnik,
zo wčera wječor wón z druhej slub měł.«

8. »Njech je měł, njech je měł, hdźež je wón chcył,
njech je měł, kaž je chcył, mjeno Bože.

9. To ’dźe mi wšitko zas k rukomaj přińć,
hdyž ’dźe wón do swojoh rozomčka přińć.

10. Jeho šće žiwjenčko jara młode,
jeho šće rozomničk jara kuši.

11. Wot lózych ludźi je narěčany,
wot falšnej’ towarški zawjedźeny.

12. Ja pak jom popřeju wšitko dobre,
ja pak jom winčuju wjele zboža.

13. Zlě so jom póńdźe a žel mi joh budźe,
derje so jom póńdźe a rady ’du widźić.«

14. »Měj ty dźak, měj ty dźak, holčka moja,
zo sy mje na dobre hotowała.

15. Dokelž mi popřiješ wšitko dobre,
dyrbimoj mój nětko swojej tež być.

16. Loni sy była moja luba lubka,
lětsa pak budźeš moja mandźelska.«