1. Swěćiła, swěćiła hwězdźička
||: tulej mi cyłličku dołhu nóc. :||

2. Wóše mi hwězdźička stupaše,
||: swětlišo wona mi swěćeše. :||

3. Na tón mi holčcyny nowy dwór,
na jeje swětłe mi wóknješko,
na jeje pisane pósłančko.

4. Wjedł je tón hólčik swoje koniki won,
||: nimo toh holčcynoh nowoh dwora. :||

5. Tak ju wón horje tam wołaše,
||: z prawym tym mjenom ju mjenowaše. :||

6. »Pój wšak a stawaj mi holečo,
||: pój wšak a pomhaj mi hrochu žnjeć.« :||

7. »Žiwa sym była tu na swěći,
||: hrochu pak nihdy šćen nježnjała. :||

8. Serpika nihdy šće njeměła
||: w swojimaj běłymaj ručkomaj.« :||

9. »Što da će stara mać wučiła,
||: zo će njej’ wučiła hrochu žnjeć?« :||

10. »Ranko je wona mje wučiła
||: rjane mi pisane ćelatka pasć. :||

11. Dopołnja wona mje wučiła
||: ćeńku mi židźanu kudźełku přasć. :||

12. Připołnju wona mje wučiła
||: rjane te běłe mi blida kryć. :||

13. Popołnju wona mje wučiła
||: rjane te běłe mi łóžka słać. :||

14. Wječor je wona mje wučiła
||: w najrjeńšim łóžku přec sama spać.« :||

15. »Hejzo ty njechała sama spać,
||: móhła sej lubeho sobu wzać.« :||

16. »Ja chcu wšak radsišo sama spać,
||: dyžli sej lubeho sobu wzać. :||

17. Móhła sej pušćić mi šelmu nutř,
||: móhła so potom mój žiwy dźeń kać.« :||