1. Hólčik běži pře wšě hórki,
nimo holčcynej’ komorki,
trudlajdu talala,
nimo holčcynej’ komorki.

2. »Spiš aby njespiš holečo?
Wočiń twoju komorku!
Trudlajdu talala,
wočiń twoju komorku!«

3. »Sy-li ty tón prjedawši,
da sam zanki derje wěš,
trudlajdu talala,
da sam zanki derje wěš.«

4. Z wotrohom luby zašćerča,
stara mać joh wusłyša,
trudlajdu talala,
stara mać joh wusłyša.

5. Mać ta poča wołaći:
»Z kim so, holčo, rozpraješ?
Trudlajdu talala,
z kim so, holčo, rozpraješ?«

6. »Z posleškom so rozpraju,
z posleškom so rozpowěm,
trudlajdu talala,
z posleškom so rozpowěm.«

7. »To njej’ nihdy rěčało,
nihdy rěčeć njebudźe,
trudlajdu talala,
nihdy rěčeć njebudźe.«

8. Sym ći prjedy prajiła:
Zankaj swoju komorku,
trudlajdu talala,
zankaj swoju komorku.«

9. »Wšako mam ju zanknjenu,
ze šipu zatykanu,
trudlajdu talala,
ze šipu zatykanu.«

10. Z hroch’wom zornom zawalenu,
ze słomičku zaprjenu,
trudlajdu talala,
ze słomičku zaprjenu.«

11. Tolej lěpje dźerži mi,
dyžli šěsćdźesat zankow,
trudlajdu talala,
dyžli šěsćdźesat zankow.«