Tužycu, tužycu wjeliku mam

2. Wšak ja tak wjele z nim njeroźim,
||: za nim tek niźer ja njepójźom. :||
»Šejduj a šejduj ty luby mój,
||: nic pak tak daloko, šyroko nic. :||

3. Dalej a šyrjej mej buźomej,
||: lubjej źe mej se změjomej. :||
Cesćej mej gromadu pśiźomej,
||: skerjej źe mej se zwaźijomej.« :||

4. »Dejm pak ja wót tebje šejdowaś,
||: njok ja tek nikula zasej pśiś.« :||
»Jadno lětko, dwě lěśi to njejo nic,
||: tśi lětka, štyri lětka to jo wjele.« :||

5. Luby ten jěźo ze jsy wen
||: z wótšym tym mjacom zejgrawacy. :||
Njebě to chylcycka małučka,
||: luby ten klapa se wó źurja. :||

6. »Holahej, holahej, muterka!
||: Źo ga to waše źowćo jo?« :||
»Naše to źowćo doma jo,
||: wóne pak šyjo ten śańki šant.« :||

7. »Pomagaj Bog śi, ty rědne źowćo!
||: Komu ga šyjoš ten śańki šant?« :||
»Šyjom jen mójomu lubemu,
||: kótaregož ja nejlubjej mam.« :||

8. Wezeł jo kónika za wuzdźicku,
||: swóju lubu lubcycku za rucycku. :||
Njedał se pjerwjej jej z města gnuś,
||: až dejała zlubiś, až jogo co buś. :||

9. Te reje wón z njeju rejujo,
||: pyšne te reje z njeju zwoźujo. :||
Serbske te kroše brinkujucy,
||: cerwjene te złota zmjatujucy. :||