Serbske ludowe spiwy

Wón je jej zawdał žołty kroš

1. Wón je jej zawdał žołty króš,
Wona tu bjełu ručku jom’. :,:

2. Tak staj so ’załój za ručki
A staj so wedłój pšez łučki. :,:

3. Do pół staj łučkow nepšišłój,
A za’rodku staj nadejšłój. :,:

4. Tam staj so delje synyłój
A na jabłóčko z’ladwałój. :,:

5. Na jabłóčko staj z’ladwałój
Hač staj tam z ćicha wusnyłój. :,:

6. ›Štó ’dže naj’ ranko horjewołać,
›Dyž budže bjeły džeń bówać?‹ :,:

7. »Šak je tym hajku dróbny ptačk,
»Kiž nócku mi tak małko spi.« :,:

8. »Tón ’dže naj’ ranko horjewołać,
»Dyž budže bjeły džeń bówać.« :,:

9. »›Ha switaj, switaj bjeły džeń,
»›Čerwene zera horje du.‹« :,:

10. »›Štóž je po lubki, holčki był,
»›Ma dawno čas njetk domoj hić.‹« :,:

11. Luby so domoj hotuje,
A lubka ćežko zdychuje. :,:

12. ›Ha zdychuj aby nezdychuj,
›Ha rózno tola dyrbimój.‹ :,: