1. Wopaki kamjenje na hruby bok!
Njemóhło holičo k lubemu přińć.

2. Wšě hórki a dołki je přeběhała,
swojeho lubeho njenam’kała.

3. Šła je ta holička špacěrom
po tej mi dróze mi šěrokej.

4. Po tej mi dróze mi šěrokej,
po tej mi holi tej Drježdźanskej.

5. Tam je ju zetykał rajtarik
na swojim ryzy mi koniku.

6. »Hdźe sej špacěruješ, holičo,
hdźe sej špacěruješ, lubka moja?«

7. »Špacěruju sebi, špacěruju,
swojeho lubeho pytać du.«

8. »Twojeho lubeho derje znaju,
twój dźě je luby tam w Drježdźanach.

9. »Hłowička je jemu wošěriła,
swětły mječ je jemu wozerzawił.

10. Wšitka je drasćička wobodrjena,
wšitke je ličko jom zblědnjene.

11. Chceš-li ty něšto jom prajić dać,
ja chcu jom swěru wšo sobu wzać.«

12. »Tak wjele hač třepjelčkow do Drježdźan je,
na kóždej třepjelčce łopješko kće.

13. Na kóždym łopješku krjepjelka ’če,
tak wjele jom dobreho wote mnje.

14. Njech je jom hłowička wošěriła,
njech je jom swětły mječ wozerzawił.

15. Njech je wša drasćička wobodrjena,
njech je wšě ličko jom zblědnjene:«

16. Ja chcu jom byći tak stajnje swěrna
jako ta lilija we tej wodźi.

17. Jako tón pěsačk mi we tym morju,
jako to łopješko na tym dubje.

18. Jako to łopješko na tym dubje,
jako ta trawička pod tym dubom.«

19. »Njeznaješ, holičo, ryzy konja,
njeznaješ, holičo, swětłoh mječa?

20. Njeznaješ, holičo, swětłoh mječa,
njeznaješ, holičo, luboh swojoh?«

21. »Hejzo sym konika woteznała,
swětłeho mječika njespóznała,

22. Lubeho swojoh wjac njeznaju.
Wón je wšón hinaši zwoblěkany,

23. Do lutoh čerwjenoh čorlacha,
do lutoh zelenoh brabanta,

24. Do lutoh zelenoh brabanta,
spodobny wšitkón na zemjanka.«

25. »Stup mi, moje holičo, na mój mječ,
z mojeho mječa mi na konja.

26. Z mojeho mječa mi na konja,
dokeliž dyrbiš nětk moja być.