1. »Spłowaj, spłowaj łopjeńce
swójej lubce ku komorce!«
Ku komorce pśiplěło,
do komorki njamógło.

2. Źurja su twardo zacynjone,
ze spłom słomy zatkane,
ze spłom słomy zatkane,
z grochowom zernom zawalone.

3. We komorce źowča tśi,
wšykne jadnak rědne su.
Młodša jo ta rědnjejša,
teker jo ta zwažnjejša.

4. Weze lubeg’ za ruku,
wjeźo jogo na žudla.
»Nět mě spowěź, luby mój,
lec mě wjelgin lubo maš?«

5. »Lubo ja śi wjelgin mam,
braś śi nikul njebudu.
Braś śi nikul njebudu,
lubo ja śi wjelgin mam.«

6. Wuwěza jom’ ruce, noze.
Chyśi jogo ze žudli.
Gubi jomu w boce lobro.
To bu jomu do głowy.

7. »Měj źěk, měj źěk, lubcycka,
až sy mě to scyniła.
Cu ja něnto wot was hyś,
njok ja nikul zasej pśiś.«

8. »Njezalub, njezalub, luby mój,
derje buźoš zasej pśiś.«
Běrtyl lěta wuchada,
luby zasej pśichada.