1. »Wobijaj se ty – jědwo! – tog’ dwyru,
wobijaj se ty tog’ dwyru,
tog’ dwyru Šymanowego.«

2. »Kak deru ja se – jědwo! – wobijaś,
kak deru se ja wobijaś,
gaž ja mam wo njom lubce dwě.

3. Jana mě šyjo – jědwo! – śańke zgło,
jana mě šyjo śańke zgło,
ta druga śańke rukawy.

4. Ta ak mě šyjo – jědwo! – śańke zgło,
ta ak mě šyjo śańke zgło,
ta dej ta myja lubka byś.

5. Ta ak mě šyjo – jědwo! – rukawy,
ta ak mě šyjo rukawy,
ta dej myjog’ kumpana měś.«

6. Źo to jo zgonił – jědwo! – z grodu pan,
źo jo to zgonił z grodu pan,
kśěšo lubego zastśěliś.

7. »Njestśělaj panje – jědwo! – lubego,
njestśělaj panje lubego,
stśělaj ty lubjej źiwinu.

8. Změjomy gjardu – jědwo! – pjaceńku,
změjomy gjardu pjaceńku
na kuždu zbyžnu njeźelu.«

9. Na njej se kněžki – jědwo! – zjězdźuju,
na njej se kněžki zjězdźuju,
ga źěwčo domach njamaju.

10. Źinsa jo južo – jědwo! – tśeśi źeń,
źinsa jo južo tśeśi źeń,
ak su nam źěwčo wuwjadli.

11. Hyšće nam njejsu – jědwo! – pśiwjadli,
hyšće nam njejsu pśiwjadli
a tek nam pśiwjasć njebudu.