1. Co ja som nowego zgóniła?
Mój luby co wóte mnjo pšec.
»Powěz źe, powěz źe z wěrnosću,
kótary cas buźoš zas pśiś.«

2. »Kak ga śi deru ja powěźeś,
ja njewěm śi togo casa.
Njewěm ja, njewěm ja togo casa
a teke nje teje štundy.«

3. »Och rozmilony luby mój,
wóstań ty to lětaško tud.
Což tudy pśepijoš, pśecarujoš,
to za tebje zapłaśijom.«

4. »Wóstanjom ja to lětaško tud,
ga wšykno śi pśecynjom.
Pśepijom, pśecarujom twój dobytk wšen,
ja na wójnu póśěgnjom.«

5. Gaž jo do cuzeje zemje pśijěł,
ga spomnu wón na te słowa.
Wobrośi, wobrośi kónja bruneg’,
rejtowašo zasej naspjet.

6. Gaž pak ku dwóroju pśijěźo,
ga źowćo stoj na proze.
»Wóc ga, ty źowćo, tak gjarde sy,
až ty mě raz njewuwitaš?«

7. »Rada by ja śi wuwitała,
pśez drugego ja njesměju.
Wón sejźi we jśpě za blidom
a glěda z tym woknom wen.«

8. »Som ja ten rejtaŕ njerodny,
ja śi jogo zastśělijom.
Na bura, na kněza ja nic njedam,
ja śi jogo zastśělijom.«

9. »Njestśělaj, ty rozmilony mój,
to jo źe mój nejmłodšy bratš.«
»Jo-li to ten twój nejmłodšy bratš,
ga jo tek mój nejlubšy šwar.«

10. Chójźił jo rědny pó rinku,
na rinku wokoło.
To pak tam njeběšo jeje luby,
to běšo jeje nejmłodšy bratš.