1. »Wšitke te ludźe ležo spja,
ja pak d’rju jězdźić po tych nocach.

2. Ja pak d’rju jězdźić po tych nocach,
po tych mi ćmowych wječorach.

3. Kotraž ta hwěžka najwótřšo swěći,
wobswěći mi wšim hórkam, dołkam.

4. Wobswěći mi wšim hórkam, dołkam
a tež tej mojej lubej lubcy.«

5. Hdyž poča ranko dźeń bować,
da panko poča horje wołać:

6. »Stawaj mi horje, pohončo,
futyruj mi te konje!«

7. »Tón futyr, kiž mojej brunaj jěstaj,
tón dźě na mojej křini leži.«

8. Na jenej ručcy pak lubka spi,
na druhej wěnac zeleny.

9. Kak njerad’ bych ju horje wołał,
kak njerad’ bych ju wubudźił.

10. To su te namaj powěsće
wot nana, maćerje.

11. Wšim kralam, fěrštam je wotpowěła,
swojom je lubemu zwoliła.

12. Swojom je lubemu zwoliła,
zo dyrbi sam ju zalubować.«