1. Khwalena bydž rjana kwjetka
Tam na hori Zionskej,
K tebi pšińdu ’šitcy frómni,
Ty sy róža Saronska.
Ty sy słónčko nebeske,
Z twojim swjetłom rozswjeć me.

2. Njetko da ja pšińdu k tebi,
O ty smjelna wutroba!
Mojej woči sylzujetej,
Ert je połny zdychnenja.
Dyž ert ’jacy neryči,
Da słyš, Jezu, zdychnenje.

3. Do za’rody ’cu ja khwatać,
Džež mój luby khowa so;
Tam će pytam ze zrudnosću,
Džež će namkam, zbóžniko.
Tam bez tymi kwjetkami
Da mój šac so namkać mi.

4. Jezus, mojej’ dušje pšećel,
Je ’šón bjeły, čerweny;
Tam bez wele tawzyntami
Wuzwoleny k lubosći.
Ty sy róža Saronska,
Ty sy bjeła lilija.

5. Njetko da ’cu so ja podać
Temu knezej Jezusej,
Wón ’dže wjesćje na-mne ’ladać
A mi pomhać z nuzy ’šej’.
Duša zbje’ń so k nebesam!
Swjeće, dobru nóc ći dam!