Serbske ludowe spěwy

Hale běštaj tam, běštaj tam putnikaj dwaj

2. Chodźo sej hospodu prošeštaj,
chodźo sej hospodu pytaštaj.

3. Nadešłoj, nadešłoj korčmički tři,
do teje srjedźneje zańdźeštaj

4. K temu mi falšnemu korčmarjej:
»Njeby naj’, korčmarjo, hospodował?«

5. »Nócku chcył waju drje hospodować,
hejzo mi chcetaj być swěrnaj hosćej.«

6. »Mój chcemoj swěrnaj ći hosćej być,
mój pak ći njechamoj ničo wzać.«

7. Hdyž bě so minyło wo poł nócki,
falšny tón korčmar tam horje staže.

8. Wza wón swój, wza wón swój złoty nop,
kiž jeho košt’waše tři sta kop.

9. Tykny jón młodemu do kobjelki,
młodemu putnikej do kobjelki.

10. Hdyž bě so minyło nazajtra ranko,
putnikaj so tam preč hotowaštaj.

11. Putnikaj so tam preč hotowaštaj,
jara so hospody dźakowaštaj.

12. Mały kusk dale tam přińdźeštaj,
korčmar tón za nimaj poča wołać:

13. »Stejtaj a čakajtaj, putnikaj dwaj!
Wój staj mi wzałoj mój złoty nop.

14. Wój staj mi wzałoj mój złoty nop,
kiž mje tu koštuje tři sta kop.«

15. Stary tón młodemu praješe:
»Sy ty tón nop wzał, ty synko mój?«

16. »Njejsy jón ty brał, ty nanko mój,
ja jón pak tola tež njejsym brał.«

17. Falšny tón korčmar přec pomasa,
pomasa młodemu do kobjelki.

18. Wućeže z njeje tón złoty nop,
kiž jeho košt’waše tři sta kop.

19. Ćěrjachu woni so k rychtarjej,
k temu mi sprawnemu rychtarjej.

20. Putnika k šibjeńcy wusudźichu,
młodeho putnika wobwěsnychu.

21. Stary tón młodemu praješe:
»Wisaj tu, synko mój, lětko a dźeń.

22. Wisaj tu, synko mój, lětko a dźeń,
ja přińdu zas za lětko a dźeń.«

23. Hdyž bě so minyło lětko a dźeń,
stary tón putnik tam k młodom přińdźe.

24. »Wšak sy šće, synko mój, přeco žiwy!
Štó ha je tola ći hečku stajał?«

25. »Swjata je Marja ju stajała,
wšitcy su swjeći jěsć nosyli.«

26. Stary tón putnik dźe k’ korčmarjej:
»Korčmarjo, hišće je žiwy mój syn!«

27. »Temu ja wěrić ći njebudu,
ja mam tu w chěži tři suche kije.

28. Hdyž woni młodźinu krydnyć budźa,
da budu tomu tež wěrići.«

29. Kije te młodźinu krydnychu,
falšny tón korčmar pak njewěrješe.

30. »W trubjeli mam ja tři pječene kury.
Hdyž wone pjera b’dźa krydnyći,

31. Hišće mi z woknom won zezlětować,
da budu temu tež wěrići.«

32. Kury te pjera přec krydnychu,
hišće jom z woknom won zezlětachu.

33. Hišće jom z woknom won zezlětachu,
falšny tón korčmar tón wěrić dyrbi.

34. Ćěrjachu woni so k rychtarjej,
k temu mi sprawnemu rychtarjej.

35. Korčmarja k šibjeńcy wusudźichu,
falšneho korčmarja wobwěsnychu.

36. Korčmar tón njewisa běrtlk štundy,
hižo bě wón tam tež čisće morwy.