1. Jjeł je bóh weŕšen do mjestačka
Na swojim zelenym wozyčku,
Haj wozyčku.

2. Do pół je mjestačka nepšišoł,
Wosredža mjestačka pozastał,
Haj pozastał.

3. Nichtón tam k nemu won nepšińdže,
Štož jenož jedyn stary mješnik,
Haj stary mješnik.

4. ›Čohodla płačeš, ty syno boži?‹ --
»Kaha ja płakaći nedyrbu,
»Haj nedyrbu?«

5. »Wóše tóh’ mjestačka wulke znamjo,
»Wulke mi znamjo, haj krawy meč,
»Haj krawy meč.«

6. »Na jenym boku je krawy meč,
»Na druhim boku je čorny kšiž,
»Haj čorny kšiž.«

7. ›Na čo tón krawy meč pokazuje?‹ --
»Pokaže, pokaže wulku wójnu,
»Haj wulku wójnu.«

8. ›Na čo tón čorny kšiž pokazuje?‹ --
»Pokaže, pokaže wulki mór,
»Haj wulki ’łód.«

9. »Zo budža maćerje džjeći jjesć,
»Hišćen je nebudža we mjeri jjesć,
»Haj we mjeri jjesć.«

10. »Budže so zebrać tón mały knajb,
»Hišćen je budže jim z rukow wudrjeć,
»Haj z rukow wudrjeć.«

11. Nimo tam ćehńechu wojacy,
Z cuzeho kraja mi wojacy,
Haj wojacy.

12. Dyž so pak za mjestaškom wo’ladnychu,
Ničo tam ’jacy nesłyšachu,
Haj nesłyšachu,

13. Štož starych ludži wulki howk,
Małych tych džjeći wulki kšik,
Haj wulki kšik.

14. Nimo tam jjedžichu fórmani,
Z cuzeho kraja mi fórmani
Haj fórmani.

15. Tak sebi bez sobu powedachu:
›’Laj će ’šak, božo mój, ’ladajće,
›Haj ’ladajće.‹

16. ›Kajke to tola mjestaško bje,
›Njet je tu kameń na kamenju,
›Haj na kamenju.‹

17. ›’Cemy da njetko’lej boha prosyć,
›Zo by nas bóh tón knez zwarnowal,
›Haj zwarnował!‹

18. ›Zo by nas bóh tón knez zakitał
›Pšed tajkim wulkim nezbožom,
›Haj nezbožom.‹