Serbske ludowe spěwy

Běchu pak, běchu pak sotřički tři

W originalnej zběrce njejsu noty k tekstej podate.

1. Běchu pak, běchu pak sotřički tři,
||: wšě w jenym dźeńku su wumrěli. :||

2. Jena je wumrěła na rano,
druha je wumrěła na připołnje,
třeća je wumrěła na wječor.

3. Ćahnychu, ćahnychu duški tři,
||: přeco tam ćahnychu k njebjesam. :||

4. Mały kusk dale tam přićahnychu,
||: jena ta poča so zwohladować. :||

5. »Chcemy so zaso domoj wróćić,
||: kak naša maćerka pře nas płače!« :||

6. Druhej pak dwě tej praještej:
»Domoj so wjacy mój njewróćimoj,
bórnje by swět wšón złoty był.«

7. Ćahnychu, ćahnychu duški tři,
||: přeco tam ćahnychu k njebjesam. :||

8. Mały kusk dale tam přićahnychu,
||: jena ta poča so wohladować. :||

9. »Chcemy so zaso domoj wróćić,
||: kak naša maćerka pře nas płače!« :||

10. Druhej pak dwě tej praještej:
»Domoj so wjacy mój njewróćimoj,
bórnje wša woda tam wino była.«

11. Ćahnychu, ćahnychu duški tři,
||: přeco tam ćahnychu k njebjesam. :||

12. Mały kusk dale tam přićahnychu,
||: jena ta poča so zwohladować. :||

13. »Chcemy so zaso domoj wróćić,
||: kak naša maćerka pře nas płače.« :||

14. Druhej pak dwě tej praještej:
»Domoj so wjacy mój njewróćimoj,
bórnje wšě kamjenje paćerje byli.«

15. Přeco tam k njebjesam přićahnychu,
||: wo durje so tam nutř kłapachu. :||

16. Bóh swjatom Pětyrej praješe:
||: »Pohladaj, štó so tam nutř kłapje.« :||

17. »Kłapaja so nutř tu dźowčički tři,
||: wšě w jenym dźeńku su wumrěli.« :||

18. Jena je wumrěła na rano,
druha je wumrěła na připołnje,
třeća je wumrěła na wječor.

19. Bóh swjatom Pětyrej praješe:
||: »Što duški dobreho činichu?« :||

20. Prěnjej pak dwě tak praještej:
||: »Wšitko smój dobre mój činiłej.« :||

21. »Rady smój kemši mój chodźiłej,
rady smój paćerje spěwałej,
rady smój prošerjam dawałej.«

22. Třeća pak sama tak praješe:
||: »Ničo sym dobreho nječiniła. :||

23. Njerady kemši sym chodźiła,
njerady paćerje spěwała,
njerady prošerjam dawała.«

24. Bóh swjatom Pětyrej praješe:
»Dźi a pušć mi tej dwě tu nutř,
njech pak ta jena mi na bók dźe.«

25. Marja pak synka prošeše:
»Wodaj tej dušcy hrěchi wšě,
wodaj jej, synko mój, mojedla.«

26. »Dušcy ja hrěchi njewodam,
||: duška je wulka hrěšnica.« :||

27. Marja pak druhi króć prošeše:
»Wodaj tej dušcy hrěchi wšě,
wodaj jej, synko mój, mojedla.«

28. »Dušcy ja hrěchi njewodam,
||: duška je wulka hrěšnica.« :||

29. Marja pak třeći króć prošeše:
»Wodaj tej dušcy hrěchi wšě,
wodaj jej, synko mój, mojedla.«

30. »Što duška dobreho činiła,
||: zo ty tak jara za nju prosyš?« :||

31. »Wona je mój dźeń swěćiła,
||: hišće je swěčku kupiła. :||

32. Při njej so přeco poklaknyła,
||: taklej je wona sej mysliła: :||

33. ›Swěć so ty, moja mi swěčička,
swěć so ty swjatej Mariji,
doniž so ty tu njewuswěćiš.‹«

34. Bóh swjatom Pětyrej praješe:
»Wzmi wšak tu dušku za ručku,
wjedź ju ty tři króć nětk přez woheń.«

35. Prěni króć wón ju tam wjedźeše,
||: duška so přepaže hač do šije. :||

36. Druhi króć wón ju tam wjedźeše,
||: duška so přepaže hač do pasa. :||

37. Třeći króć wón ju tam wjedźeše,
||: duška so přepaže hač do kolen. :||

38. Potom wón dušku wjedźeše
||: přeco haj do raja Božeho. :||