Serbske ludowe spěwy

Z tamnoh boka města

2. Třinaće je ludźi
na mól zesnědała,
hišće pak so njeje
nihdy nasnědała.

3. Rjad tón dźěše wokoł’,
na kejžorje zasta
na kejžorje zasta,
na joh młódšej dźowce.

4. Kejžor dźěše po měsće:
»Njej’ tu nihdźe nichtó,
njej’ tu nihdźe nichtó,
kiž by za nju dóšoł?«

5. Kejžor dźěše domoj:
»Dźowka, luba dźowka,
njej’ tu nihdźe nichtó,
kiž by za tebje dóšoł.«

6. »Wotpasaj sej, wotpasaj
swój tón pas złoćany,
zapasaj sej, zapasaj
swój tón pas dźěłany.

7. Slěkaj so ty, slěkaj
swoje židźenišćo,
wobleč so ty, wobleč
swoje wołmjenišćo,

8. Zo by ty tam dóšła
k žadławej złej wace,
k žadławej złej wace,
k tej žałostnej smjerći.«

9. Dźowka wotpasa sej
swój tón pas złoćany,
zapasa sej, zapasa
swój tón pas dźěłany.

10. Slekny so tam, slekny
swoje židźenišćo,
woblekny so, woblekny
swoje wołmjenišćo,

11. Zo by wona dóšła
k žadławej złej wace,
k žadławej złej wace,
k tej žałostnej smjerći.

12. Dźowka ta tam dźěše,
waka k brjohej płuwaše,
waka k brjohej płuwaše,
woheń ze šije sapaše.

13. Dźowka jara zawoła:
»Luby Božo z njebjes!
Luby swjaty Jurjo,
zakłój ty tu waku.

14. Ja chcu tebi daći
poł tych mojich pjenjez,
poł toh nowoh města,
poł toh nowoh hrodu.«

15. »Ja nic njecham měći
poł tych twojich pjenjez,
poł toh nowoh města,
poł toh nowoh hrodu.«

16. Wón tu waku kałaše,
waka hroznje ruješe,
waka hroznje ruješe,
woheń ze šije sapaše.

17. Wzał je swjaty Jurij
za šiju złu waku,
ćahnył je ju přeco
přez to jězorišćo.

18. Wšitke małe dźěći
z woknami won skakachu,
wšitcy stari ludźo
k pomocy jom běžachu.

19. »Dźiće, ryjće jamu
třiceći łochći šěroku,
štyrceći łochći hłuboku,
zo b’dźemy ju zahrjebać.«

20. »Luby swjaty Jurjo,
što ha my ći damy?
Što ha my ći damy,
zo sy nam ju skóncował?«

21. »Što ha wy mi daće?
Ničo njetrjebaće,
jeno moje mjeno
swjećće do dnja sudneho.«

22. Ludźo jamu ryjachu
a cyrkwičku twarjachu,
tajku mału cyrkwičku
wo srjedźa toh města.

23. We tejle cyrkwičce
tajki mały wołtark,
na tymle wołtarku
luby swjaty Jurij.