1. Khudy muž ječmenik syješe
Pši puću, pši puću, pši šćežčičcy.

2. Nimo tam džješe Marija
Ze swojim móličkim džjećatkom.

3. ›Pomhaj bóh, pomhaj bóh, mužiko!
›Pomhaj bóh twojemu ječmeńkej!‹

4. ›Dyž ’džeš sej ty tón swój ječmeńk dosyć,
›Dži sej pšec’ domoj po serpik.‹

5. ›Wot jenoh’ kónca jón dosywaj,
›Wot druhoh’ kónca jón zažnjewaj.‹

6. ›Pońdžali tudy pak židža nimo,
›Židža ći ’rješni póhanjo;‹

7. ›Da me ty tola nezam’ojej,
›Ha tež me tola nepšeradž.‹

8. Marja bje za hórku zabježała,
Židža ći za nej tam pšihnachu.

9. »Pomhaj bóh, pomhaj bóh, mužiko!
»Pomhaj bóh twojemu ječmeńkej.«

10. »Neje tu žana žónska nimo šła
»Ze swojim móličkim džjećatkom?«

11. ›Nedawno je jena nimo šła,
›Dyž sym tón ječmenik dosywał.‹

12. »Och ty mi ’łupy mužiko,
»To je mi wo dwanaće nedželkow.«

13. ’Róćichu zaso so, ’róćichu
Židži ći ’rješni póhanjo.

14. ’Šitke su džjećatka zakałali
Wot jenoh’ ljeta hač do druhoh’.

15. ’Šitke su džjećatka zakałali,
Jezusa Khrystusa nenamkali.