1. Jězdźili hólcy su, hanjeli,
||: na zel’njej hórcy su zastawali. :||

2. Zmolom su woni so prašeli,
||: »Hdźe je tón N. N.-ec nowy dwór?« :||

3. »N. N.-ec je nowy dwór derje znać,
||: před nim steji lipa mi zelena.« :||

4. Pod lipu sedźała holička,
||: rjana mi běła, čerwjena. :||

5. Swoje sej włóski tam rozčes’waše,
||: swoje sej włóski tam plećeše. :||

6. Hdyž wona wusłyša konjacy stup,
da wona zrozemi lubeho rěč,
přec wona běžeše k maćeri nutš.

7. Prěni króć staru mać prosyła:
||: »Maćě, ty luba stara mać, :||

8. Wobaraj hólcam do dwora nutš,
||: doniž sej njezwobuju črije, štrympy.« :||

9. »Kak chcu jim wobarać do dwora nutš,
||: hdyž je twój luby sam bjez nimi?« :||

10. Druhi króć staru mać prosyła:
||: »Maćě, ty luba stara mać, :||

11. Wobaraj hólcam do chěže nutš,
||: doniž sej njezwoblekam pjelca, šórca.« :||

12. »Kak chcu jim wobarać do chěže nutš,
||: hdyž je twój luby sam bjez nimi?« :||

13. Třeći króć staru mać prosyła:
||: »Maćě, ty luba stara mać, :||

14. Wobaraj hólcam dó jstwy nutš,
||: doniž sej njestaju wěnca, borty.« :||

15. »Kak chcu jim wobarać dó jstwy nutš,
||: hdyž je twój luby sam bjez nimi? :||

16. Hólcy přec dó jstwy nutš stupachu,
holička žałosnje płakaše,
swojej běłej ručcy łamaše.

17. »Mjelč wšak a njepłakaj, holečo!
||: to dźěn je wšitko podarmo :||

18. Twoje to włóski plećenje,
||: twoje to črije, štrympy wobuwanje, :||

19. Twoje to šórc a pjelc woblěkanje,
twoje to wěnc, bortu stajenje.« :||