Spofólguj, spofólguj, mój kóń bruny
1. Spofólguj, spofólguj, mój koń bruny,
Tu mału khwilu z wečorka!
2. Pšijjełoj staj do Lubuša,
Pšed reńšim dworom staj zastałoj.
3. Pšed reńšim dworom staj zastałoj,
Nechał jimaj nichtó won wuńć.
4. Wujšła je jimaj rjana holčka,
Ta jeju swjerna lubčička.
5. ›Witajtaj hólcaj z daloka,
›Syńtaj so wój z teju konjow delje.‹
6. ›Syńtaj so wój z teju konjow delje,
›Pójtaj wój ze-mnu dó-jstwy nuts.‹
7. »Dó-jstwy mój z tobu nepóńdžemoj,
»Spodaj namaj, holčka, ručičku.«
8. ›Woboj dwje ručcy wamaj nepodam,
›Woboj dwje ručcy ženje nic.‹
9. Rjany je Matij Maticec,
Rjana je Marja Kowaŕkec.