1. Jank tón běži po wsy dele,
kobjelka so mlěje,
rjana Hanka za nim hlada
a so jemu směje.

2. »Njesměj so mi, rjana Hanka,
wšak sym ja twój stajny,
wot Štetina do Barlina,
tam je runa mila.

3. Tam je lěpša škleńca piwa
hač jow kana wina,
tam su rjeńše stare baby,
hač jow młode holcy.«