1. Hołb je jene rjane zwěrjo,
hołbje te so lubja mi.
||: Hołbjam sym ja dobry, :||
to ja praju zawěsće.

2. Přińdźe bliže na ranje,
da wón wšitke zwjeseli.
||: Da wón póčnje kurčeć, :||
zo ja njem’žu wjacy spać.

3. Přińdźe bliže k połonju,
da wón leći do pola.
||: Tam sej zorno pyta, :||
hlada, kak so nježiwi.

4. Přińdźe bliže k wječoru,
zaso domoj přileći,
||: hišće druhdy druhe :||
sobu dom sej přiwjedźe.