1. Hólčik jědźe z Kulowa,
rjane holčo plěje len.
Wón jej praji: »Dobry wječor!«,
wone běše swětły dźeń.

2. »Holčo, ty maš běłej nóžcy,
njewomazaj sej ty jej’.«
»Što ći je wo mojej nóžcy,
wšak ty njejsy luby mój.«

3. »Ty wšak budźeš moja lubka,
pój a dźerž mi konika.«
»Konika drje chcu ći dźeržeć,
lubka twoja njebudu.«

4. »Wjele sym jich lubo poměł,
na wšitkich ja zabudu.
Na tebje ’du tej šće zabyć,
hdyž će wjacy njewidźu.«