1. ›Hanka, o ty brune wóčko,
›’Zmi me džensa sobu dom.‹
»Rady ’cyła, dy bych smjeła,
»Naši hišće sedža.«

2. »Nech džje sedža aby leža:
»’Romadu mój dyrbimoj.
»Štó ’dže widžeć, štó ’dže słyšeć,
»Zo sej hubki dawamoj?«