1. Dyžli so ta tujawka
bjez stracha kolebaše,
haj kolebaše.

2. Z jenej’ hałžki na druhu
horje, dele zlětowaše,
haj zlětowaše.

3. Ze swojim lubym mužikom
so swěru zmoršowaše,
haj zmoršowaše.

4. »Praj wšak mi, mužo najlubši,
što tebi lube je,
haj lube je?«

5. »Luby mi wječor wčerawši,
hdyž wšitko změrom běše,
haj změrom běše.«

6. Wone drje wšitko změrom bě,
wětr sćicha duješe,
haj duješe.

7. Što pak so stało pod dubom,
pod dubom pod runym,
haj pod runym?

8. »Hdyž z mojim lubym mužikom
wšě štomy přelětowach,
haj přelětowach,

9. Tam pod tym dubom pod runym
stejachu hajniki,
haj hajniki.

10. Tsylili woni falšnje dosć
do jeho křidleška,
haj křidleška.

11. Wón pak wot hałžki na hałžku
dale dele padaše,
haj padaše.

12. Ze swojimaj křidleškomaj
wo zemju pjerješe,
haj pjerješe.

13. Tak žałosnje wón pjerješe,
wjac hladać njemóžach,
haj njemóžach.

14. Wy ludźo, wy tiraniscy,
što sčini wam to ptačatko,
haj ptačatko?

15. Nětk wumrje moja wjesełosć,
ja sym wša zrudźena,
haj zrudźena.

16. Do hłubokeje hole chwatam
ja wěčnje zrudźena,
haj zrudźena.

17. Prjedy hač na to zabydu,
prjedy len žida budźe,
haj žida budźe.

18. Prjedy rósmarja, dejmanćik,
’dźa lutym korjenjam,
haj korjenjam.«