1. Za našimi hunami
Jena wuska šćežčička,
Do koleńčkow ’łóboka,
Stowpu jeno šjeroka.

2. Štóha je ju wuteptał?
Holičcyny luby sam,
Ducy wečor na j’ru k nej,
Ducy ranko ze j’ry dom.

3. Dyž pak to’lej z’onił bje
Holičcyny stary nan;
Dał je wón jej twarići
Jenu wusku komorku.

4. Tajku wusku komorku,
Tajku twerdu komorku,
Wot spódka bje muŕwana,
Wot weŕcha pak weĺbwana.

5. Wón jej stajił wajchtarjow,
Džewećich haj wajchtarjow,
Džesateho ’rótnika,
Zo dyrbja ju wachować

6. Holička bje mólička,
Tajka jara młoduška,
Tajka jara młoduška,
Hišće jara nerozomna.

7. ›Radž mi moja sotsička,
›Radž mi dobru radžičku.
›Radž mi dobru radžičku,
›Wo mojoh’ mi luboh’ dže.

8. »Radžić ’cu ći radžičku,
»Hejzo me ’ceš posłuchać:
»Sleč joh’ suknju zelenu,
»Daj jom’ Lindyr sukničku.«

9. »Staj jom’ bortu na ’łowu,
»Swoju bortu z wjenaškom,
»Zwjazaj jom’ tón šórcušk swój,
»Swój tón šórcušk čoršowy,«

10. »Daj jom’ ty dwaj karančkaj,
»Karančkaj haj swjetłoj dwaj,
»Pósćeĺ jeho po wodu,
»Po tu wodu jadomnu.«

11. Holčka luboh’ wuslekła
Jeho suknju zelenu,
Podała je lubemu
Swoju Lindyr sukničku.

12. Stajiła jom’ na ’łójčku
Swoju bortu z wjenaškom,
Zwjazała jom’ šórcušk swój,
Swój tón šórcušk čoršowy.

13. Podała jom’ karančkaj,
Karančkaj haj swjetłoj dwaj,
Pósłała joh’ po wodu,
Po tu wodu jadomnu.

14. ›Budžali tam prajeŕńčje
›Swoje bjełe ruby prać;
›Nedaj so jim spóznaći,
›Ty mój luby najlubši.‹

15. Prajeŕńčje tam peŕechu,
Na holičku z’ladwachu:
»›Čeje sy ty holečo,
»›Zo maš tola wotrohi?‹«

16. »›Wotrohi pši škorničkach,
»›Po boku tón swjetły meč?
»›Ty dŕe nejsy holečo,
»›Ale luby holčcyny.‹«