1. Běštaj tam, běštaj tam hólcaj mi dwaj,
w šěrych tych sukničkach chodźeštaj.

2. Na ryzy konikach zjězdźowaštaj
přeco tam do Šołćic nowoh dwora.

3. Šołćina po dwori chodźeše
w čornej tej sukni hač do zemje.

4. »Pomhaj Bóh, pomhaj Bóh, Šołćina!
Hdźe da je twoja dźowčička?«

5. »Witajtaj, witajtaj, hólcaj, k nam,
tajkej mi cuzaj přezpólnej.

6. Zlěztaj wój ze swojej’ konikow,
pójtaj wój ke mni přec swačini.«

7. »Z naju mój konikow njezlězemoj,
tebi mój swačini njepóńdźemoj.

8. Prjedy hač ty namaj njeprajiš,
hdźe ha maš twoju dźowčičku.«

9. »Moja dźěn dźowka ta domach njej’,
wona je w Chrósćicy na piwi.«

10. Hólcaj taj zawróćištaj konikow,
přeco tam ćěrještaj do Chrósćic.

11. Korčmarka na prozy steješe
we swojim židźanym rubišku.

12. »Witajtaj, witajtaj hólcaj dwaj,
tajkej wój přińdźetaj zdaloka k nam.«

13. Zlěztaj wój ze swojej’ konjow dele,
pójtaj wój zo mnu na kanu piwa.«

14. »Z naju mój konikow polězemoj,
z tobu mój na piwo póńdźemoj.«

15. Hólcaj taj do chěže stupaštaj,
zo jenož wotrohi šćerkotachu.

16. Hólcaj taj dó jstwy nutř stupaštaj,
zo so tam špund’wanje zhibowaše.

17. Holčo to měješe prěnju reju,
přeco pak skoči z reje won.

18. Přeco pak skoči z tej’ reje won,
přec teju hólcow tak witaše:

19. »Witajtaj, witajtaj, hólcaj dwaj,
witaj, mój luby, sam wosebje.

20. Witajtaj, witajtaj, hólcaj dwaj,
pójtaj wój zo mnu k wječeri.«

21. »Z tobu mój k wječeri njepóńdźemoj,
ty sy namaj zhorda wotmolwiła.«

22. »Na moje hordosće njedźiwajtaj,
sym była mólička, njerozomna.«

23. »Sy była mólička njerozomna,
horde sy słowa dawać njetrjebała.«