Witajće hólcy zdaloka
1. Witajće hólcy zdaloka,
kak dźiwni sće wy k nam,
||: zo by nochcył nihdy rjec. :||
2. Hdyž sće z tych koni dele,
sydajće so za blido,
||: zo by nochcył nihdy rjec. :||
3. Jedyn sej wubra holečo,
zo chcyše rejwać hić,
||: zo by nochcył nihdy rjec. :||
4. Por moli holčku wobwjertny,
a so jej’ wopraša,
||: zo by nochcył nihdy rjec. :||
5. »Chceš-li być moje, holečo,
moja lubka najlubša«,
||: zo by nochcył nihdy rjec. :||
6. »Twoja ja prjedy njebudu,
hač sama njezechcu«,
||: zo by nochcył nihdy rjec. :||
7. Hólčik so jeje zhańbowa,
syny so za kachle,
||: zo by nochcył nihdy rjec. :||
8. »Sy da ty něhdźe chory,
aby je ći hewak što«,
||: zo by nochcył nihdy rjec. :||
9. »Ja njejsym nihdźe chory,
mi njeje hewak što,
||: zo by nochcył nihdy rjec. :||
10. Ja sym to dźěłko zdźěłał,
kiž kóždy derje wě,
||: zo by nochcył nihdy rjec. :||
11. [...]
Nětk je mi jara zlě:
||: zo by nochcył nihdy rjec. :||
12. Wona ’dźe na mnje spominać,
hdyž ’dźe synka kolebać,
||: zo by nochcył nihdy rjec. :||
13. Ale hańba, hańba žana njej’,
wšak lubka rjana je«,
||: zo by nochcył nihdy rjec. :||