Serbske ludowe spěwy

Ha šła je tam Hilžička trawičku žnjeć

2. Prěnju tu štundźičku žněješe,
raniše zerja jej horje dźěchu.

3. Druhu tu štundźičku žněješe,
jasne te słónčko jej schadźeše.

4. Třeću tu štundźičku žněješe,
k njej so přec přiwda tón mały Hołdrašk.

5. »Što ty mi činiš tu w mojim hajku?«
»Kruwičkam, ćelatkam trawičku žnju.«

6. »Hilžička, dyrbiš mi ćežičku dać,
pak dyrbiš něšto mi druhe dać.«

7. »Žaneje ćežički sobu nimam,
štož jenož tónle mój wuski serpik.«

8. »Wo twój tón serpik ja njerodźu,
ale, Hilžička, dyrbiš mi ćežičku dać.«

9. »Žaneje ćežički sobu nimam,
štož jenož pjeršćenik slěborny.«

10. »Wo twój tón pjeršćenik njerodźu,
ale, Hilžička, dyrbiš mi ćežičku dać.«

11. »Žaneje ćežički sobu nimam,
štož jenož wěnaška rućaneho.

12. Tohole tebi pak nihdy njedam,
byrnjež ja dyrbjała žiwjenje dać.«

13. »Sydom lět sym hižo za tobu stał,
nihdźe pak njejsym će namakał.

14. Nětkle pak powěz mi, Hilžička,
z kajkej ty smjerću chceš žiwjenje dać.

15. Chceš ty być z mječikom zarubana,
aby ze konikom zarajtwana?«

16. »Wzmi mi ty žiwjenje, z kajkej ty chceš,
jeno tři króć ty mi zawołać daj.«

17. Prěni króć Hilžička zawołaše:
»K pomocy, k pomocy, bratřikaj wój.

18. Kak so mi w hajku tak jara zlě dźe,
wo moju zrudobu njewěstaj wój.

19. Pijetaj, hrajetaj, wjesołaj staj,
na mnje pak při tym wój njespomnitaj.«

20. Druhi króć Hilžička zawołaše,
bratřikaj z korčmy dom běžeštaj.

21. »Što so w tym hajku tak zrudnje woła,
njeje to naju namaj sotřički hłós?

22. Sedłuj, mój bratřiko, konika,
wobsedłuj namaj přec wobej’ dweju.«

23. Młódši bratr konikow sedłowaše,
starši pak mječiki připas’waše.

24. Třeći króć Hilžička zawołaše,
bratřikaj hajkej so přibliž’waštaj.

25. Prěni króć wokoł’ njeho rajtowaštaj,
nihdźe pak nikoho njewidźeštaj.

26. Druhi króć wokoł’ njeho rajtowaštaj,
přeco šće nikoho njewidźeštaj.

27. Třeći króć wokoł’ njeho rajtowaštaj,
k nimaj so přiwda tón mały Hołdrašk.

28. »Što sy ty, Hołdraško, tola činił,
zo maš ty pod bokom krawy mječik?«

29. »Stadło jow hołbikow přilećało,
tym sym ja hłowički zwotrubował.«

30. »Hdźe da sy hłowički zwostajał?«
»Po hajku rózno je rozmjetał.«

31. »Hdźe da sy pjerka ty zwostajał?«
»Pjerka sym rózno ja rozpušćał.«

32. »Hdźe da sy Hilžičku zwostajił?«
Mały tón Hołdrašk so wotmjelča.

33. »Jimaj joh, jimaj, mój starši bratře,
wón je naju sotřičku skóncował.«

34. Starši bratr Hołdraška jimaše,
młódši bratr swětły mječ wućeže.

35. Staji jón Hołdraškej k wutrobje,
zakłó toh Hołdraška do smjerće.

36. »Jowle maš myto, mój Hołdraško,
zo sy naju sotřičku zarubał.«

37. »Kralam a fěrštam ju móžachmoj dać,
nětk smój ju Hołdraškej dałoj zarubać!«