1. Pśišła rědna źowka
po wódu do stuźonka.
Pśiźo k njej tam taki stary wujko,
taki stary, wšyken šyry.

2. »Źowka rědna, daj se mě raz napiś!«
»Wujko stary, wóda njejo cysta,
wóna połna dubowego lista.«

3. »Źowka rědna, wóda derje cysta,
ale ty sy njecysta.«

4. »Ja wěm, až mój Bog nade mnu jo,
wón wódaj mě móje śěžke grěchi.«

5. »Źowka rědna, źi njeźelu rano na mšu,
tebje budu twóje grěchi wódane.«

6. Źowka na mšu źěšo,
slěd njeje tšawa sknješo,
prědk njeje kamjenje se kšawjachu.

7. Źowka źěšo pśez kjarchob,
źewjeś row se wotworichu.

8. Źowka źěšo do cerkwje,
źewjeś dušow za njej źěchu.

9. Starša skocy na jej’ šyju,
załama jej głowu.

10. »Tož maš myto, matka naša!
Sy nas źewjeś wusmjerśiła.

11. Hyšćer pśece w wěnku choźiš
a tom’ grěšnem’ swětu słužyš,
tomu źłemu, njedobremu.«