1. Pśišła rědna źowka
pó wódu do stuźońka.
Pśiźo k njej tam taki stary wujko,
taki stary, wšyken šyry.

2. »Źowka rědna, daj se mě raz napiś!«
»Wujko stary, wóda njejo cysta,
wóna połna dubowego lista.«

3. »Źowka rědna, wóda derje cysta,
ale ty sy njecysta.«

4. »Ja wěm, až mój Bog nade mnu jo,
wón wódaj mě móje śěžke grěchy.«

5. »Źowka rědna, źi njeźelu rano na mšu,
tebje budu twóje grěchy wódane.«

6. Źowka na mšu źěšo,
slěd njeje tšawa schnješo,
prědk njeje kamjenje se kšawjachu.

7. Źowka źěšo pśez kjarchob,
źewjeś row se wótwórichu.

8. Źowka źěšo do cerkwje,
źewjeś dušow za njej źěchu.

9. Starša skócy na jej’ šyju,
załama jej głowu.

10. »Toś maš myto, matka naša!
Sy nas źewjeś wusmjerśiła.

11. Hyšći pśecej w wěnku chójźiš
a tom’ grěšnem’ swětu słužyš,
tomu złemu, njedobremu.«