Serbske ludowe spiwy

Kopachu, wórachu

1. Kopachu, worachu:
Ja heli lažach.
’Grajachu, rejowachu:
Ja tek tam bježach.

2. Lubka ta pśijźo
Ku mnje dom spiwaś.
Pśimnuch ju za rucku
Gnach z ńeju rejowat.

3. ’Grajśo wy ǵercy,
Krošycka njamam,
Lubka b’źo zapłaśiś,
Ta ma dosć ṕeńez.

4. ›Ńespušć se na mnje,
›Njamam ak tolaŕk,
›Ten b’źomej pśerejowaś;
Njamamej chljeba.‹

5. Co b’źomej zapłaśiś,
Mój nan jo sam ǵerc!
Wón barcy, wón šwarcy
Až ’šo rjagoco.

6. Rjagoco tak ẃelgen,
Bubnujo tak ŕesno.
’Graś móžo hyšćer ljep,
Musy pak cas mjeś.

7. Som ja tam rejował,
Som tam spiwał,
Lubka pytaj ṕeńeze; –
Ńepśiźomej ze jśpy.

8. Lubka weze ṕeńeze,
Zapłaśi ǵercam,
Popanu lubeg’ za rucku,
Gnašo z nim domoj.