Serbske ludowe spiwy

Kopachu, wórachu

1. Kopachu, worachu,
ja w heli lažach.
Grajachu, rejowachu,
ja tek tam běžach.

2. Lubka ta pśiźo
ku mnje dom spiwaś.
Pśimnuch ju za rucku
gnach z njeju rejowat.

3. »Grajśo, wy gercy,
krošycka njamam.
Lubka b’źo zapłaśiś,
ta ma dosć pjenjez.«

4. »Njespušć se na mnje,
njamam ak tolaŕk.
Ten b’źomej pśerejowaś,
njamamej chlěba.«

5. »Co b’źomej zapłaśiś,
mój nan jo sam gerc!
Wón barcy, wón šwarcy,
až wšo rjagoco.

6. Rjagoco tak wjelgen,
bubnujo tak rjesno.
Graś móžo hyšćer lěp,
musy pak cas měś.«

7. Som ja tam rejował,
som tam spiwał.
»Lubka, pytaj pjenjeze,
njepśiźomej ze jśpy.«

8. Lubka weze pjenjeze,
zapłaśi gercam.
Popanu lubeg’ za rucku,
gnašo z nim domoj.