1. We tych hagacyjach tam
Choźi raźi Gracyjan.
A te rjedne źówčo pytaś
Móžoš jano we tych lipach:
Barlinju, Barlinju,
Źož te bomy kwjetli su.

2. We tych lipach tam a how
Maju knježa knjejski stoł,
Welike knježa, małe knježa,
Welike nare, małe nare,
Barlinju, Barlinju,
Źož te bomy kwjetli su.

3. Zyḿewe žgan zyma jo,
Młogem’ lubosć skazyjo.
Jaden za tym drugim kuka
A tak welgin tešńe stuka:
Barlinju, Barlinju,
Źož te bomy kwjetli su.

4. Zyḿewe žgan ma swój cas,
Pśijdu cuze kóždy cas.
Na reju ’du we tym ’graśu,
Ńejljepše pak jo jich smjaśe:
Barlinju, Barlinju,
Źož te bomy kwjetli su

5. Mama groni: Luby nan,
Gljej, to źówčo rosćo žgan,
A ten gólc tu brodu mjewa,
Gljedaj, tak se wóno źjeła:
Barlinju, Barlinju,
Źož te bomy kwjetli su.

6. Lubyjice choźe tam
Gromaźe a teke sam;
A tej ruce pośiskuju,
We lubosćach se póškaju:
Barlinju, Barlinju,
Źož te bomy kwjetli su.

7. Pótom pśij źo ten rjedny cas,
Gaž ten wajchtaŕ pśijźo zas’,
Pótom domoj źemy z lažka,
Kóždy pšaša, źo mója wjažka:
Barlinju, Barlinju,
Źož te bomy kwjetli su.