Serbske ludowe spiwy

Gedenke, Liebster, denke / Och spomni, luby, spomni

1. Gedenke, Liebster, denke,
wie mir zu Muthe ist!
Och spomni, luby, spomni,
kak mě nět mysli jo!
Wie soll es mich nicht kränken,
was soll ich denn nun denken,
da du mit andern bist.
Kak njedej mě pogoršowaś,
kak njedej mě se njezdaś,
gaž ty nět z drugej’ sy.

2. Ich habe dich geliebet
viel mehr als wie du mich.
Ja som śě lubowała
wjele wěcej až ty mě.
Und habe dir gegeben
und all mein Gut und Leben:
das glaube sicherlich.
Ja som na tebje stajiła
wšyknu móju naźěju,
to ty zawěsće wěŕ.

3. Hab’ Dank für deine Liebe
für deine falsche Treu.
Měj źěk za twóju lubosć
a za tu falšnu wěrnosć!
Du denkst, ich bin von deinetwegen
von allen anderen verlassen,
dass glaube nimmermehr.
Ty měniš, ja som twójog’ dla
wot wšyknych drugich spušćona,
to nikul wěrno njej.

4. Mein Liebster will’s nicht haben,
dass ich so fröhlich bin.
Mój luby njoco to měś,
až tak wjasoła som.
Er meint, ich bin von Flandern,
ich liebe bei ihm noch andre,
das nimmermehr geschieht.
Wón měni, ja som z Długich,
a mam pśi njom wjele drugich,
to nikul wěrno njej’.

5. Dort unter einer Eiche,
da haben wir beide Platz.
Tam spózy janom dubom,
tam mamej woboj rum.
Da lass die Sorgen weichen,
da lass den Spielmann streichen
zu tausend guter Nacht.
Tam dajśo tym starosćam hyś,
tam dajśo tym gerackam graś
na tawzynt raz dobru noc.