1. ||: Źowćo to chójźi pó dwórje, :||
||: we swójej śańkej kóšulce. :||

2. ||: Głowicku sebje głaźašo, :||
||: wěnašk ten na głowku stajašo. :||

3. ||: Rědny ten jěźo ku dwóru, :||
||: na swójom kóniku na brunem. :||

4. ||: Jěducy sebje myslašo, :||
||: co swójej lubcycce pśegroniś co. :||

5. ||: Pśegroni słowko abo dwej, :||
||: źo wón tog’ kónja stajiś dej. :||

6. ||: »Wjeź jogo, rědny, pśez wjažu :||
||: we mójog’ nana nowu groź.

7. ||: Tam jomu wowsa nasypaj :||
||: a jomu teke wódy nalej!« :||

8. ||: Źowćo to wódu lejašo, :||
||: wša rucka se jej swěśašo. :||

9. ||: Wót jeje złotnych pjeršćenjow, :||
||: kenž běšo krydnuła na markow. :||

10. ||: Ak jo jej rědny šenkował, :||
||: wšym drugim na prědk skupował. :||