Serbske ludowe spiwy

Co ga som nowego zgóniła?

2. »Wóstanjom ja śi to lětko tudy,
ga wšykno ja pśecarujom.«
»Což tudy pśecyniš, pśecarujoš,
wšo za tebje zapłaśijom.«

3. »Roztyla, źowćo, raz derbimej.
A coš-li mě zdarowaś,
zdaruj mě kónika brunego,
ja na wójnu spóśěgnjom.«

4. »Zgroń mě a zgroń mě, ty luby mój,
ga buźoš ty zasej pśiś?«
»To śi ja spojźeś njamóžom,
ja njewěm sam, kótary cas.«

5. Gaž pak poł lětaška wuchadašo,
wón z wójny dom śěgnješo.
Źowćo to stojašo na proze,
śańkej sukni až do zemje.

6. »Spomagaj Bog, ty rědne źowćo,
jo ten cas, ak pjerwjej jo był?«
»Ten cas śi móžo derje byś,
jan drugego lubego mam.

7. Wón sejźi we jśpě za blidom
a glěda tam za mnu wen.«
»Ja som ten rejtaŕ njerodny,
ja śi jogo zastśělijom.«

8. »Njestśělaj, njestśělaj, luby mój,
to jo źe mój nejmłodšy bratš!«
»Jo-li to ten twój nejmłodšy bratš,
ga jo wón mój nejlubšy šwar.«