1. Hanicka Trinicki pšašała:
Źo buźomej witśe kóniki gnaś.

2. ›Spod Rubinku na łucyce
›Tam buźomej witśe koniki gnaś.[‹]

3. Koniki te stej rozpušćiłej
A dołoj stej se tam sednułej.

4. Tak stej se rjedńe hobojkałej,
Až se ten kšajašk rozljegašo.

5. ’Šen se ten kšajašk rozljegašo,
’Šykna se tšawicka pochylašo.

6. Źo to jo zgonił z grodu pan
Na tym mje groźe na husokim.

7. »Hobsedłaj kutšak konja bruneg’,
»Hobsedłaj hoboju dweju.«

8. »’Comej mej jjeś tam spod Rubińku
»Spod Rubińku na łucku.«

9. »Tam ’comej hułojiś sarnicku
»Sarnicku z brunyma wocyckoma.«

10. »Sarnycku z brunyma wocyckoma,
»Sarnycku z ceŕenyma licyckoma.«

11. Sarnycka bješo torna, głupa,
’Šykne jo seśicki zesriwała.

12. ’Šykne jo seśicki zesriwała,
Hyšćer pak ńejo jima hubjegnuła.

13. ›Dobru noc, dobru noc, kumpanka mója,
›Wjecej se wiźeś mej ńebuźomej.‹

14. ›Ja dejm byś jadna słužabnica,
›Na tym mje groźe, na husokim.‹

15. »To žgan ńedejš byś słužabnica,
»Ty dejš byś mója ejgin knini.«

16. »Ty dejš mje sedaś za mójim blidom,
»Za mójim blidom na pšawym boce.«

17. »Na pšawym boce, na pšawej ruce
»Spod jadnym swjetłym hokeńckom.«