1. Hanicka Trinicki pšašała:
»Źo buźomej witśe kóniki gnaś?“

2. »Spod Rubinku na łucyce,
tam buźomej witśe koniki gnaś.«

3. Koniki te stej rozpušćiłej
a dołoj stej se tam sednułej.

4. Tak stej se rědnje wobojkałej,
až se ten kšajašk rozlěgašo.

5. Wšen se ten kšajašk rozlěgašo,
wšykna se tšawicka pochylašo.

6. Źo to jo zgonił z grodu pan
na tym mě groźe na wusokim.

7. »Wobsedłaj, kutšak, konja bruneg’,
wobsedłaj woboju dweju.

8. Comej mej jěś tam spod Rubinku,
spod Rubinku na łucku.

9. Tam comej wułojiś sarnicku,
sarnicku z brunyma wocyckoma.

10. Sarnycku z brunyma wocyckoma,
sarnycku z cerjenyma licyckoma.«

11. Sarnycka běšo torna, głupa,
wšykne jo seśicki zesriwała.

12. Wšykne jo seśicki zesriwała,
hyšćer pak njejo jima wuběgnuła.

13. »Dobru noc, dobru noc, kumpanka mója,
wěcej se wiźeś mej njebuźomej.

14. Ja dejm byś jadna słužabnica,
na tym mě groźe, na wusokim.«

15. »To žgan njedejš byś słužabnica,
ty dejš byś mója hejgin knini.

16. Ty dejš mě sedaś za mójim blidom,
za mójim blidom na pšawym boce.

17. Na pšawym boce, na pšawej ruce
spod jadnym swětłym wokeńckom.«