1. »Spiwaj, ty źowčo wjasołe!
Twój głós jo słyšaś daloko,
twój głós jo słyšaś šyroko.

2. Po tych mě polach Jaseńskich,
||: po wšyknych cuzych granicach.« :||

3. »Kak debu spiwaś a wjasoła byś,
||: gaž debu pśecer sama byś. :||

4. Wšykne te źowča do kjarcmy du,
||: ja debu pśecer doma byś.« :||

5. »Staj sebje, rědna, ten běły šlewjeŕ,
||: źi ty tam teke woglědaś.« :||

6. »Pójdu tam ja aby njepójdu,
||: za žurjami ja tam stojaś budu. :||

7. Luby ten choźi ze jśpy a do jśpy,
||: zbockom wón na mnjo spoglědajo. :||

8. Žednego słowka mě njezgronijo,
žedneje rucki mě njespodajo,
razka mě piśa nješenkujo.«

9. »Och, ty rozmilony luby mój,
||: woc ga ty taki gjardny sy? :||

10. Woc ga ty ze mnu se nješenkujoš,
||: ako tym młodym gólcam pśistoj?« :||

11. »Kak debu z tebu se šenkowaś,
gaž ty sy burske źowcyšćo,
ja pak teg’ bogateg’ pśekupca syn.«

12. »Njejsy ga ty to pjerjej wěźeł,
až ja som burske źowcyšćo
a ty teg’ bogateg’ pśekupca syn?

13. Njechoźił za mnu po pół nocach,
||: po takich śmjatych wjacorach. :||

14. Wuspał sebje swoju głowu,
||: njewubił sebje swojich nogow. :||

15. Njepórał nanoju starosći,
||: mójej tej móterce žałosći; :||

16. Šotšam a bratšam sromoty,
||: mójim tym kumpankam tužycy.« :||

17. Błožko jo pak tym młodym źowčam,
||: kótraž swój wěnk tak z cesću nosy; :||

18. Z cesću a z teju wěrnosću,
||: a njeda źem se tym gólcam zawjasć. :||

19. Gólcy te maja lasnu rěc,
||: wutšobje maja wotšy mjac. :||

20. Woni to źowčo wobgronje,
||: pó swójej mysli wobrośe. :||

21. Chylku ju za błaznu spomjeju,
||: naslědku pak ju wostawiju. :||