Ha spiwaj, ty źowćo wjasołe!
1. »Spiwaj, ty źowćo wjasołe!
Twój głos jo słyšaś daloko,
twój głos jo słyšaś šyroko.
2. Pó tych mě pólach Jaseńskich,
||: pó wšyknych cuzych granicach.« :||
3. »Kak debu spiwaś a wjasoła byś,
||: gaž debu pśecej sama byś. :||
4. Wšykne te źowća do kjarcmy du,
||: ja debu pśecej doma byś.« :||
5. »Staj sebje, rědna, ten běły šlewjeŕ,
||: źi ty tam teke woglědaś.« :||
6. »Pójdu tam ja abo njepójdu,
||: za źurjami ja tam stojaś budu. :||
7. Luby ten chójźi ze jśpy a do jśpy,
||: zbockom wón na mnjo spóglědajo. :||
8. Žednogo słowka mě njezgronijo,
žedneje rucki mě njepódajo,
razka mě piśa nješenkujo.«
9. »Och, ty rozmilony luby mój,
||: wóc ga ty taki gjardy sy? :||
10. Wóc ga ty ze mnu se nješenkujoš,
||: ako tym młodym gólcam pśistoj?« :||
11. »Kak debu z tebu se šenkowaś,
gaž ty sy burske źowcyšćo,
ja pak tog’ bogateg’ pśekupca syn.«
12. »Njejsy ga ty to pjerwjej wěźeł,
až ja som burske źowcyšćo
a ty tog’ bogateg’ pśekupca syn?
13. Njechójźił za mnu pó pł nocach,
||: pó takich śmjatych wjacorach. :||
14. Wuspał sebje swóju głowu,
||: njewubił sebje swójich nogow. :||
15. Njepórał nanoju starosći,
||: mójej tej muterce žałosći; :||
16. Sotšam a bratšam sromoty,
||: mójim tym kumpankam tužycy.« :||
17. Błožko jo pak tym młodym źowćam,
||: kótraž swój wěnk tak z cesću nosy; :||
18. Z cesću a z teju wěrnosću,
||: a njeda źe se tym gólcam zawjasć. :||
19. Gólcy te maju lasnu rěc,
||: wutšobje maju wótšy mjac. :||
20. Wóni to źowćo wobgronje,
||: pó swójej mysli wobrośe. :||
21. Chylku ju za błaznu spóměju,
||: naslědku pak ju wóstajiju. :||