Serbske ludowe spiwy

Wušła, wušła syrotka

W originalnej zběrce njejsu noty k tekstoju pódane.

1. Wušła, wušła syrotka
swoju maćer domoj hladać.

2. Zetkał je ju jedyn muž,
tajki stary, šědźiwy.

3. »Što tu ty tak płačeš,
ty moje lube dźěćo?«

4. »Wšě su ludźo wote mšě,
moja mać šće njecha přińć.«

5. »Běž na kěrchow zeleny,
prěni rowčk ’dźeš naběžeć.

6. Poklakń so tam dele,
wuspěwaj tam Wótčenaš.

7. A tři mole zawołaj:
Moja luba maćer.«

8. »Moja luba maćer,
pój ty zaso domoj.«

9. »Moje lube dźěćo,
dźi ty zaso domoj.

10. Wšako maš tam nana
a tež maš tam macochu.«

11. »Macocha mje bije,
pod ławu mje ćisnje.

12. Hišće mi tak rjeknje:
›Lež ty zhniły sćerbje.

13. Ty mi bóle smjerdźiš,
dyžli morwy, zhniły sćerb.‹

14. Moja luba maćer,
pój ty zaso domoj!«

15. »Moje lube dźěćo,
dźi ty zaso domoj.

16. Na mojimaj wočomaj
leži tajka drobna pjeršć.

17. Na mojeji wutrobje
leži ćežki kamjeń.

18. Na mojimaj nohomaj
leža zelene dorny.

19. Moje lube dźěćo,
dźi ty zaso domoj.«

20. Přilećeštaj dwaj jandźelej,
syrotku tam wzaštaj.

21. Pod křidleška wzaštaj,
do njebjes z njej lećeštaj.