Serbske ludowe spiwy

Ha běše pak, běše pak jedyn hajnik

1. Bješe pak, bješe pak jedyn hajnik,
Tón trubeše, duješe na swój róžk,
Fideralalala fiderasasasa,
Tón trubeše, duješe na swój róžk.

2. Wón trubeše, duješe cyłu nóc,
Wusłyšał je jedyn zrudny ’łós,
Fideralalala fiderasasasa,
Wusłyšał je jedyn zrudny ’łós.

3. Zo jeho dućje wšo podarmo je,
Zo joh’ ta jeho wjać nesłyši,
Fideralalala fiderasasasa,
Zo joh’ ta jeho wjac nesłyši.

4. ›Dyž me ta moja wjac nesłyši,
›Necham tejž žadyn wjac hajnik być,
›Fideralalala fiderasasasa,
›Necham tejž žadyn wjac hajnik być.‹

5. Šoł je wón do teje husćinki nuts,
Połožił swój róžk na jedyn brjóžk,
Fideralalala fiderasasasa,
Połožił swój róžk na jedyn brjóžk.

6. Predy njoh’ wuskočiło holičo,
Wone so póšnje werćeše,
Fideralalala fiderasasasa,
Wone so póšnje werćeše.

7. Wone tak weselje bjejžeše,
Wone tak z wesełosću poskakwaše,
Fideralalala fiderasasasa,
Wone tak z wesełosću poskakwaše.

8. ›Stej šak, me čakaj ty holička,
›Ja mam tu predy me lózy psy,
›Fideralalala fiderasasasa,
›Ja mam tu predy me lózy psy.‹

9. »Twoje te psy džjen me kusać ne’dža,
»Twoje te psy dre me derje znaja,
»Fideralalala fiderasasasa,
»Twoje te psy dre me derje znaja.«

10. »Te wedža wo mojej’ wulkej’ nuzy,
»Te wedža, zo ja wumreć dyrbju,
»Fideralalala fiderasasa,
»Te wedža, zo ja wumreć dyrbju.«

11. »Wumru ja džensa aby jutsy,
»Dajće me rebać pod róžowy keŕk,
»Fideralalala fiderasasasa,
»Tam džje ja nidy nez’niju.«